تهاجم، سبب گسترش آرام گونه یا گونه‌هایی در داخل یک منطقه از محدوده جغرافیایی می‌شود که معمولاً ورای بازه بومی خود تثبیت و گسترش یافته‌اند. درواقع تهاجم را می‌توان به‌‌نوعی آتش‌سوزی طبیعی با حرکتی کُند تشبیه کرد. تهاجم منحصر به گیاهان نمی‌شود. گیاهان و جانوران متعدد به‌مرور میلیون‌ها هکتار زمین را آلوده می‌کنند و سبب تخریب عملکرد و سلامتی اکوسیستم و کاهش تنوع زیستی در جنگل‌ها، مراتع، چشم‌اندازها، منابع آبی و رودخانه‌ها می‌شوند. موجودات مهاجم روی حیات‌وحش، دام‌های اهلی، ماهیان و انسان نیز تأثیر می‌گذارند. دست‌ورزی در محیط، نوعی منادی تهاجم محسوب می‌شود و گیاهانی چون گل قاصدک و دم‌روباهی این استعداد را دارند که در عملیات شخم حداقل، زیاد شوند. هم‌اینک در کشور گونه‌هایی از تلخ‌بیان، کهورک، فرفیون و فیکاریا ندای تهاجم سر داده و درحال گسترش می‌باشند. احتمال می‌رود بذور برخی گیاهان مهاجم اغلب ناآگاهانه و به‌دلایل مختلف ازجمله همراه محموله‌های تجاری به کشور وارد شده‌ باشند. افرایش آلودگی هوا و دی‌اکسیدکربن درحال ازدیاد، تهاجم را افزایش می‌دهد، ضمن اینکه خشکی هوا و کاهش رستنی‌های طبیعی و مدیریت‌های غیراصولی نیز به تهاجم شتاب می‌دهد. کتاب حاضر با هدف بررسی پدیده تهاجم و گیاهان مهاجم مدون شده است؛ این کتاب شامل سه قسمت است: قسمت اول کتاب ویژگی‌ها و فرایند تهاجم گیاهان مهاجم و اثرات ناشی از آنها را بررسی می‌کند. قسمت دوم درحدامکان گیاهان عمده مهاجم ایران را مورد بررسی قرار داده است و قسمت سوم و انتهایی کتاب به ارزیابی خطرات علف‌های هرز مهاجم می‌پردازد.

برای ارسال نظر وارد سایت شوید